Kap. 2. FRELSA ER STOR !

Hebr. 2,1-4.
Ei stor frelse.
Heb. talar om Kristus. Kap. 1: større enn englar og profetar. Større enn GT og gml.pakt. Derfor farleg å ringeakta han og ev. Medfører ansvar.
Ev. kallast ei stor frelse. Mykje stort i krd.
har me gl. det? Noko her:
1. Frelsaren er stor. Heb. og heile Bib.: Jesus er stor. Meir enn himlens englar, heile GT: offer, templet, profet.For: Han er Gud. SON, fødd av F.
Kap.1, 3-4.5.8.9.13 = 2.
Gjer me han liten? Les mykje - ser: han er stor.
Sold. langfr.: Sanneleg Guds son! Møtte Jesus.
2. Nødvendig: Synda var stor. Krevde stor Fr.
a) Nådde alle m.1.Mos. 3. Ikkje berre Eden.
Rom 5,12: S. kom inn i verda ved eitt menn. døden trengde gjennom til alle m.
v. 18: ein manns brot/fall vart til fordøming for alle menn. (Ei lita tue kan velta eit stort lass.). V. 20: Der s. vart stor…
b) Stor i dag: open, grov, frekk. Fil.3,19: dei set si ære i si skam. ! Skamfølelsen er borte.
3. Dom og straff stor: død, evig - forlatt av Gud.
Synd er å krenka Guds hellighet, ikkje berre mot menn. Gud er 3 gonger heilag, Jes. 6.
Difor leid Jesus døden. Då tok han straffa. Bar vår fortapelse. Han smakte døden, hebr.2,9. Dvs. opplevde dødens gru. v.10: fullendt gjenn. lidelse. Straffen var Guds vrede over synd, evig pine i helvede. Blei konsentrert i et øyeblikk på korset - då J. var forlatt. Då sona han alt.
Difor kan J. befri oss frå synda.
Korleis sleppa unna det?

4. Kraften i ev. er STOR. 1,3.
Han tilgir alt, alle, alltid.
a) Kan frelsa alle som kjem. Joh.6,37 den som kjem til meg,skal eg s¨visst ikkje visa bort.
Rom 1,16: ev. er ei Guds kraft til frelse for alle som trur.
1.Kor.1,18: Ordet om kroset er vel ein dårskap for dei som går fortapt, men ei Guds kraft for oss som blir frelst. Me må ta imot.
b) Kan bevara alle, så lenge me høyrer. halde fast på det: høyra meir.
Kan driva bort. Gli - litt etter litt.
Ved å forsømma bøn, Bibel, heilage samfunn..
V. 1: advarsel.
5.Stort mål, for ein kristen. Himlen,1,2: arving.
1.Pet.1,3-5.
Ingen kan forstå el. forklara det.
Har du akta på frelsa?
B. seier: Ingen slepp unna Guds auga. v.2.
Difor v.3: Korleis unnfly, koma unna?
Umuleg. For: ingen annan frelsesveg, Apg.4,12
Me treng ikkje vera stor personleg syndar.
Me er fødde inn i ei stor synd.
Ved likegyldighet, ringeakt.
(sjuk: beg. smått, fint. - båt ovafor Niagara.
Kva skal til? Apg.16,31: Tru på den HJK - så skal du blir frelst. = Guds løfte.




Hebr. 2,16-3,1.
Om Jesu gjerning. Han kom som frelsar. DET kan frelsa, ikkje vår gj. HAN tar seg av oss.
a)Ikkje englar - unødv. 1) i himlen ingen synd,
2) Falne englar - er forherda i lenker til dom. Jud. v.6. 2.Pet 2,1.
b)Men Abr.s ætt= menneska. Dei som har tru, høyrer Kr. til. Gal 3.7 og 29.
c) Han tar seg av oss. = Jesu gjern. for oss. eng.Ampl.: rekker dem en hjelepende og befriende hånd. Kap. 8,9: ut or Egypt. Erl.Ruud: tar ved hånden og hjelper.
Mat. 14,31: Jesus greip tak i Peter på sjøen.
DET vil Jesus nå.
Korleis tek han seg av oss:
I. Blei oss lik, v. 14.17.= menneske.
1) Var i himlen, lik Gud. Fil. 2,6: akta det ikkje
Var skapar, er Gud.
2) Men: blei fattig. 2.Kor. 88,9
Fil 2,7: ga avkall på det, blei tenar, liten
3) Prøvd i alt. kap. 4,15.
Måtte det (maurtua). 10,5:fell legeme.
Bare slik kunne han frelsa.
II. Ble vår Yppersteprest,gjorde soning.v.17b. = hovudsaka., tema i Hebr.
1) Alle er syndarar.Rom 3,23. v. 9: anklaget alle. Rom 6,23: s. lønn er død.
Alle trenger en stor frelser, el. ta straffa sjølv = fortapinga.
= åndelig blidhet å tru anna. = feilen i vår tid.
2) B. seier: Jes. blei frelsar. Det aller viktigste for oss. Fil.2,8: fornedra - til død.
Ikkje martyr på Golgata. Men: Jes. bar dommen over all synd, dvs.Guds vrede .
Ypperstepr. skulle ofra eit dyr. Drept, slakta, blodet stroket på nådestolen. Blod - fortel om død. - Jes. som y.pr. blei sjølv offeret! Han ofra seg sjølv - tok dødsdommen, den verste straff me kan få. Har ingen ting att då.
kap.9,12: med sitt eige blod.
Gal 3,13: Blei ei forbanning for oss.
1.Joh.2,2: er ei soniong for våre synder, alle
kap. 9,26: skulle bortta synden ved sitt offer
dvs: sette den ut av kraft. Synda eksisterer ikkje meir for dei truande.
Derfor: Kol.3,3: De er døde. Alt er ordna av Gud. Det er ei hjelpande og befr. hånd!

III.Me fekk del i eit himm. kall, kap. 3,1.
Dvs.Gud kaller oss tilbake - inn i ei ferdig frelse. = nåde. Fekk høyra om handa.
Bad oss ikkje ta dommen sjølv, arbeida oss til frelse, bli god nok.
Han bad oss koma slik me er.
Kallet er å høyra. Gud sende bud etter oss: kom heim - som Luk 15. Koma er å seia JA. Ta imot kallet. Ordet forkynner at dine s…
Er glad for dette. EG fekk koma!
La Jes. sleppa til med si hand. Der er hjelp.
Han kjem sjølv til oss og hentar oss.
674,4: Her er han som vi løse hver s. trell..
IV. Kjem oss til hjelp, heile livet.v.18: i alt.
1) Han er sjølv freista. Kjenner alle forhold, 4,15. Kvar fallgrube er kjent. Me blir alle frista av Dj. Me klarer oss sikkje sjølv.
Livet er ofte vanskeleg.
2) Difor kom han,v.15: utfridde alle dei.
4,16: me kan ha frimod, gå like inn til truna.
Jes. vil ta seg av oss.
Mot syndere strekker den seg, den hånd som ble såret for meg. Den leder meg frem, til Guds stad til mitt hjem, den hånd som ble såret for meg.

Jes. er miskunnsam og trufast, sviktar ikkje, og alt er nåde - i sorg, fristelser, fall i synd, tvil, motløyse.
Han rekk deg si hand - med utfriing.
Tar du imot?
I alt gjeld det: 3,1: Sjå på Jesus = overlata alt til han.
Ein slik frelsar har me! La oss takka.